De aegopodium podagraria wordt ook wel het zevenblad genoemd. We komen hem in Nederland veel tegen op beschaduwde plekken en vochtige bodems. Zo zien we ze vaak in het bos of bij akkers groeien. Ze hebben typisch samengestelde bladeren waar je hem aan kunt herkennen. De soort die we vaak in de tuin plaatsen heeft vaak een mooie witte tekening op zijn blad. We gaan je vertellen hoe je deze het beste in je tuin kunt verzorgen en waar je hem mooi mee kunt combineren!
De herkomst van de aegopodium podagraria
De aegopodium podagraria behoort tot de grote familie van schermbloemen of ook wel de apiaceae familie genoemd. Over het algemeen vind je hem in heel Europa, met uitzondering van het Middellandse Zeegebied. Samen met fluitenkruid is de aegopodium podagraria een van de meest voorkomende schermbloemen.
In de meeste tuinen kennen we hem met een bijzondere witte bladtekening. Hij heeft grote en uitgebreide ondergrondse uitlopers. Het is dan ook een echte woekeraar en daarom ook moeilijk uit je tuin weg te krijgen. Het broertje van de aegopodium podagraria, de aegopodium podagraria variegatum, is een stuk minder invasief. Dit is dan ook waarom deze wel in de tuin geplant wordt. De aegopodium podagraria valt voor de meeste mensen dan ook onder onkruid.
De bladeren en bloemen
De bladeren hebben een mooie veerachtige vorm, waardoor het snel een volle plant wordt. Per stengel groeien er meerdere bladeren. De stengels staan rechtop en zijn hol vanbinnen. Vaak zitten er meerdere deelblaadjes met elkaar vergroeid, waardoor het grotere bladeren lijken. Een deel van de bladeren is verzaagd en door de vorm en grootte van zijn bladeren wijkt de aegopodium podagraria nogal af van de andere soorten in zijn familie.
De bloemen van de aegopodium podagraria zijn klein en wit met een beetje roze van kleur. De witte bladeren van de bloem zijn ingesneden. Hij bloeit net als de cotinus coggygria en hepatica nobilis van mei tot juli. Na het bloeien ontwikkelt hij vruchten. Dit is een tweedelige splitvrucht van ongeveer 4 mm groot met een groene kleur.
De ideale standplaats
De aegopodium podagraria komt vooral voor in een gematigd klimaat, net als de cotinus coggygria en de hepatica nobillis. Hij groeit het liefst op een half schaduw plek waar het vochtig is. Je zult hem dan ook veel tegenkomen op de overgang van akkers en grasland of in het bos. Hij groeit dan ook veel onder bomen of in de berm langs de weg. Hij geeft wel een voorkeur aan een voedselrijke grond. Je kunt hem dan ook heel goed bij de hepatica nobillis in de buurt planten, aangezien deze dezelfde eisen aan de grond stelt.
De aegopodium podagraria variegatum is daarentegen een stuk makkelijker. Hij past zich makkelijk aan de omstandigheden aan en stelt verder weinig eisen aan zijn standplaats. Of hij nu in de volle zon in de tuin geplant wordt of compleet in de schaduw, hij zal overal wel goed kunnen groeien.
Dit maakt hem dan ook een goede toevoeging aan de tuin. Je kunt hem toevoegen voor het vullen van een border, maar ook voor onderbeplanting onder struiken of bomen of om een rotstuin op te fleuren is hij perfect. Daarnaast is zijn blad natuurlijk een bijzonder aanzien. Zo kun je ook een mooi contrast vormen door hem in de buurt van de rood paarse bladeren van de cotinus coggygria of naast de fel blauw paarse bloemen van de hepatica nobillis te planten.
Toepassingen van het kruid
De aegopodium podagraria komt erg veel voor en had vroeger dan ook meer toepassingen dan alleen het planten voor de mooie bladeren en bloemen. Zo werd de plant vaak gebruikt als soepgroente of werd hij verwerkt in een salade. Ook werd de plant gebruikt om jicht klachten te verminderen.
Voor het gebruik in de geneeskunde werd de aegopodium podagraria veel aangeplant. Toen het in de middeleeuwen nog niet in Nederland was, werd het kruid veel ingevoerd vanuit Engeland, zodat het hier als jicht medicijn gebruikt kon worden.
Bestempeld als onkruid
Doordat het toentertijd zoveel in tuinen geplant werd voor de geneeskunde of om in een maaltijd te verwerken, is het een bijna onuitroeibaar kruid geworden in Nederland. De ondergrondse wortelstokken woekeren snel en je komt er dan ook moeilijk vanaf in je tuin. Je moet echt de complete plant uit de tuin scheppen, wil je dat hij niet meer terug komt.
Dit is dan ook waarom hij in de volksmond hier in Nederland meestal wordt bestempeld als onkruid. In de plantkunde bestaat de term onkruid echter niet. Toch willen de meeste mensen ervan af in de tuin. Je kunt daarom beter kiezen voor zijn minder invasieve broertje als je een aegopodium podagraria in de tuin wilt. Zo kun je nog steeds genieten van de mooie bloemetjes en de prachtige bladeren, maar woekert hij niet zo snel je hele tuin door.
